نامه عبدالله بابایی زاده به هواداران دورود
بسمه الله الرحمن الرحیم
کتابک ابلغ ماینطق عنک!
نامه تو گویاترین سخنگوی توست.مولا علی(ع)
خدمت برادران وخواهران لرستانی وآزاددلان دورودی
سلام وبهترین درودهای منِ کمترین که همواره با نّفس گرم شما امید به دفاع از شهر ودیاری را داشته ام که مظلومیتش هرگز نشانه ای از ضعف دلیرمردان وشیرزنانش نبوده بلکه نشانی است ازجفا وکم لطفی مسئولینی که لرستان را همیشه برای آزمون وخطای خویش خواسته اندوانشالله که در دولت جدید لرستان به جایگاه واقعی خویش خواهد رسید.
قبل از هرسخنی لازم است تا تسلیت بگویم به امام عصرم مهدی حق(عج) وجانشین برحقش سیدبزرگ حضرت آیت الله امام خامنه ای و مردم بزرگوارم هم استانی ام به مناسبت رحلت عالم جلیلقدر سید عزیز آیت الله طاهری خرم آبادی .باشد که شفاعتش در عالم باقی رهگشای راه ما سوخته دلان باشد.
واما بعد
با سخن مولایم علی پای به میدان نهادم تا شاید در سراسراین رنجنامه با تکیه برکلام اوبتوانم با شما عزیزانم لحظه ای خلوت نمایم.
چندی پیش عده ای از هواداران دورودی ،متنی را درسایت همیشه بی طرف ایران 41 چاپ نموده اند تا بر همشهری کوچکترین خود محمد رضا خرمدل بتازند و وی را از میدانی که حال میدان جهاد برای دفاع از مظلومیت شهر دورود می دانم به در کنند.
چگونه ممکن است در یک ساعتی عده ای با نظرسنجی درکل شهر دورود نظر همه هواداران دورودی را جمع آوری کرده و با نام مردم دورود رسانه ای کنند.بنده به محض دیدن مطلب فوق بسیار ناراحت شدم که چرا در میان استان و شهرستان ارزشی دورود همچین تنشی پیش اید .
مردم دورود آنقدر بصیرت دارند که در نامه خویش نگویند ما تازمانی از فلانی حمایت می کنیم که از گهر حمایت کند وبعد ازآن.....
خیر!!! مردم دورود آنقدر غیرت دارند که هرگز زیر بار دینِ هیچ احدی ، حتی منِ کمترین نروند وچگونه این مردم باغیرت وبابصیرت، جرم نابخشیدنی سقوط به لیگ یک را به راحتی فراموش می کنند.
واما بعد
بنده بارها وقبل از علنی شدن این مسائل بصورت غیرمستقیم برای برخی از آقایان پیام فرستادم که سخن مولایم علی را فراموش نکنید که((هرکس از آبروی خود بیمناک است از جدال بپرهیزد)) .لیک گویا چشم طمع وکسب پول از نام گهر می ارزید به ایستادگی وجنگیدن آنهم با دستی پر از تهمت وافترا.
ومن که تا بحال با تمسک به لا تقل مالاتعلم بل لاتقل کل ماتعلم (آنچه نمی دانی مگو ،بلکه همه آنچه را که می دانی ،نیزمگو)ایستادگی کردم تا ابتدا همه آنچه را که نمی دانم، بدانم .که خدا را شکر دانستم وحال با آگاهی سخن می گویم ودوم اگر نخواسته ام ، همه دانسته هایم را بگویم ، حال که آقایان برای آبروی خویش تره هم خورد نمی کنند بگذار بدانند مردم عزیزِ شهرم تا:سیه روی شود هرکه دراو غش باشد...
بنده در این مدت اگاهم بر زحمات عزیزانی همچون محمد یاراحمدی که با اعتبار خود بازیکنانی را به دور هم جمع کرد ، محمد نامداری که با هزینه شخصی تیم را نگه داشته ، علیرضا دلیخون که از تیم هایی به مراتب با وضعیت مالی بهتر گهر ارزشی را انتخاب کرده ، مقامات دادستانی که با زحمات و درایت خود اجازه پاشیده شدن اسکلت تی را ندادند و ..
آری عزیزان هوادارگهر/دلسوختگان لیگ برتر که با چشمان خویش دیدید چگونه عزتمان را به باد هوا دادند تا بسوزیم وبسازیم شاید روزی به خود آییم و چون آذری های غیور /چون عربهای دلیر/واینک چون لرهای شیردل مگذاریم هردلالی شهرمان را ،آبرویمان را،عزتمان را به کمترین بها بفروشد.
مردم عزیز
سخن کوتاه می کنم
وتنها از مردم با بصیرت دورودی می خواهم هوشیارانه با خود بیاندیشند چه چیزی باعث شده است که عده ای با همه تنگدستیشان دست از سر تیم به لیگ یک سقوط کرده ما برندارند.مباشد روزی که به دسته پایینتر سقوط کردیم به خود بیاییم و بگوییم برماست که برماست.بیدار باشید وهوشیار تا انشالله بتوانیم دراینده نزدیک درکنار شما وجود پاک گهر را از برخی آلودگی ها پاک کنیم.انشالله.
ومن الله التوفیق
سرباز لرستانی شما
عبدالله بابایی زاده
ایجاد دهکده توریستی در دورود
